شناسائی ارتباط هسته های مزانسفالیک رافه با استریاتوم، هیپوکامپ و سپتوم جانبی در مغز موش رت

چکیده این مطالعه به منظور شناسائی ارتباط هسته های مزانسفالیک رافه با استریاتوم، هیپوکامپ و سپتوم جانبی در مغز موش با استفاده از ردیاب رتروگراد (HRP (Horseradish Peroxidase انجام شد. HRP به کمک دستگاه استریوتاکس به نواحی مورد نظر تزریق شد. چهل و هشت تا هفتاد و دو ساعت پس از جراحی، حیوان با بیهوشی عمیق از طریق قلب توسط محلول های فیکساتیو پرفیوز شده و سپس مغز حیوان از جمجمه خارج شد. توسط میکروتوم انجمادی مقاطع 40 میکرومتری از مغز تهیه گردید. سپس به منظور نشان دادن آنزیم در نورون های ردیابی شده، بر روی تمام مقاطع واکنش هیستوشیمیایی انجام شد. با قرار دادن مقاطع بر روی لام های ژلاتینه شده، توسط رنگ قرمز خنثی رنگ آمیزی انجام و نورون های نشاندار توسط میکروسکوپ نوری مورد مطالعه توپوگرافی قرار گرفت. مقاطع انتخابی توسط میکروپروژکتور ترسیم شدند و برای آنالیز اطلاعات و ترمیم هیستوگرام ها از برنامه کامپیوتری هاروارد گرافیک استفاده شد. پس از تزریق HRP به دورسال استریاتوم، ونترال استریاتوم و سپتوم جانبی مشاهده شد که تعداد نورون های نشاندار در هسته دورسال رافه در جهت سری-دمی کاهش می یابد. در حالی که پس از تزریق به هیپوکامپ، تعداد نورون های نشاندار در هسته دورسال رافه افزایش می یابد. پس از تزریق HRP به دورسال استریاتوم، هیپوکامپ و سپتوم جانبی در بخش میانی هسته مدیان رافه بیشترین نورون نشاندار دیده شد و هرچه در جهت سری یا دمی هسته پیش رفتیم تعداد نورون های نشاندار کاهش یافت. در نهایت استریاتوم به عنوان ساختمانی که بیشتر با هسته دورسال رافه مرتبط است، هیپوکامپ به عنوان ساختمانی که بیشتر با هسته مدیان رافه مرتبط است و سپتوم جانبی به عنوان ساختمانی که با هر دو هسته مزانسفالیک رافه ارتباط دارد، شناخته شدند.